Followers are different from believers

De eerste figuur in de geschiedenis, die dit heeft moet ervaren, is Jezus van Nazareth.
.
Volgens de overlevering had Jezus 12 apostelen.
Op het hoogtepunt van zijn roem, had hij een veelvoud aan volgelingen.
Het primitieve, schapenhoedende volk van Palestina zag in hem de Verlosser.
Jezus was de nieuwe Messias, tegen wil en dank.
.
Nu waren zijn apostelen, zijn naaste vertrouwelingen.
Mensen, die je vertrouwt, zullen we maar zeggen.
Zijn vader was God.
Niet zo moelijk, want God heeft iedereen gemaakt.
.
Helaas werd de Johan Cruijff van het jaar nul verkeerd begrepen.
Niemand zag in hem een bedreiging.
De Romeinen hielden hem voor de leider van een onschuldige sekte.
Koning Herodes vond hem een clown, en allerminst een bedreiging.
.
Het ware probleem van Jezus, waren zijn volgers.
Zijn apostelen waren bange boeren, vissers, en wat dies meer zij.
Zijn volgelingen waren onderdrukte schapenhoeders.
Zijn tegenstanders, de gevestigde Joodse kerk; anno nul.
.
Toen Jezus het van zijn vertrouwelingen moest hebben, haakten ze af.
Eerst Petrus, toen Judas, en de rest volgde al snel.
Al snapte Pilatus er geen reet van, hij liet Jezus geselen.
Brood voor het volk.
.
Zelfs na deze beschamende vertoning, was de beker van Jezus nog niet leeg.
Uit frustratie, wilde zijn eigen volk hem de dood in zenden.
"Ga dan maar naar die lieve vader van je, lul"
En aldus is geschied.
.
Jezus heeft er niet mee gezeten.
Zijn vader heeft hem, via Pinksteren, opgenomen in de rangen der Heiligen.
Wij stervelingen vieren jaarlijks zijn geboorte, zijn sterven, zijn wederopstanding.
Judas zit in de hel, en Petrus staat voor straf aan de hemelpoort.
De Joden hebben sindsdien geen rustig moment, gekend.
.
All is well, in hell.