...
Volgens de verantwoordelijk beheerder van de dienst SRO - zeg maar onze plaatselijke concierge - lag het aan een defect mechaniek. Op zondagnacht de eerste november tussen 1 en 2 uur hield de centrale klok van Onze Lieve Vrouwetoren niet meer op met luiden. Dat moet voorwaar een bijzonder defect zijn geweest, maar ik geloof daar niets van...
Nu is voor zover ik weet de centrale tijdsaanduiding - het uurwerk en het bijbehorende klokkenspel - volledig elektronisch gestuurd. De klok een uur vooruit of achteruit, bij het wisselen van zomer- en wintertijd? Dat gaat volledig automatisch, zonder dat iemand daar naar omkijkt; geloof me...
Met andere woorden: een digitale klok bepaalt hoe laat het werkelijk is, en past het uurwerk en het gebeier van de klok(ken) hierop vervolgens dienovereenkomstig aan. Het zou mij zelfs niet verbazen, dat een en ander 'gewoon' via een computerprogrammaatje kan worden aangestuurd. Op afstand, neem ik zomaar gemakshalve aan, want SRO zit helemaal op het einde van de Soesterweg; toch een flink eindje verderop...
Of dacht u nu werkelijk, dat onze centrale tijdsaanduiding nog steeds zou berusten op een antiek raderwerk en stelsel van klokken en touwen? Met onze eigen Quasimodo op de toren? Het spijt mij om dit plezier te moeten vergallen, brave stadsgenoten, maar Onze Lieve Vrouw wordt gewoon bestuurd via een automaat; en die is soms kennelijk ongesteld...
De gewone 'stand' - zeg maar - is het aangeven van de tijd op de hierboven besproken wijze. Het uurwerk verloopt inderdaad met een 'stelsel van raderen' dat de wijzers aandrijft - het reeds genoemde mechaniek - dat wordt aangedreven door een redelijk moderne elektronisch gestuurde stappenmotor; tot op de minuut nauwkeurig...
Of dacht u soms, dat ons Grote Horloge moest worden opgewonden? En dat er zich ergens in dat binnenste een grote veer met een vliegwiel bevond? Welnee, die romantiek is reeds lang verzwonden; zelfs in Parijs...
Die tomeloze stroom wijsjes, die op zaterdagmiddag door onze Notre Dame over ons tot van verre hoorbaar wordt uitgebraakt? Die zitten heel gewoon in wat wij van het aloude orgeldraaiersgilde een speeltrommel noemen...
Een beetje te vergelijken met die schattige minicarillonnetjes, die je met een slingertje of door opwinden kunt laten afspelen. Alleen gebruiken we hier wederom een ordinaire elektromotor; zoals je heden ten dage ook op draaiorgels ziet, van die geruisarme motortjes op een batterij...
En voor speciale gelegenheden - bv. Koningsdag of een begrafenis van de Koning, of een Kerkdienst of een Nationaal Alarm - hebben we de stand 'een uur lang beieren', en dan voor het zingen de kerk uit; zoals op deze koude ochtend gebeurde...
Het is zeker waar, dat zo heel af en toe een welwillende representant van onze plaatselijke beiaardierschool dat eindeloze trappenhuis trotseert, om daarboven in een tochtig hok - met de hand(!), jawel - wat wijsjes aan ons 100-delige klokkenspel te ontworstelen. Hij krijgt dan even de sleutel...
Dan hoort u ineens de Beatles, Andre Hazes of Celine Dion - of andere orgelmuziek - uit de toren komen. En het wilde vroeger nog wel eens gebeuren, dat ijverige leden van ons 60 leden tellende Klokkeluidersgilde het Zevengelui beroerden, op zaterdagochtend...
Vooropgesteld, dat ze niet zelf allemáál een knallende kater hadden van de avond daarvoor, want je moet er toch op zijn minst zeven hebben; of liever een veelvoud daarvan. Zo is onze schaakclub op zondagmiddag vanaf 13:00 (!), ook ter ziele gegaan onder het gebeier van diezelfde toren. En onder alcohol, in Cafe Marktzicht...
Maar dat was er allemaal niet aan de hand, vanochtend. En ik geloof er ook geen snars van, dat ergens een 'defect mechaniek' dit euvel heeft veroorzaakt. Ik houd het op kwaadwillende sabotage van een ex-schaker, een Halloween prank, of een dommige softwarefout...
Of de Lieve Vrouw is - net als wij - nog steeds in de war van de wintertijd; of ze is wellicht gewoon hysterisch ongesteld, net na Volle Maan, en moet nodig een flinke beurt. Zo zijn vrouwen, net na Halloween...
Haar organen zijn mij een maatje te groot. En dat ik weet, dat mijn eigen genadige vrouw dit ook leest; en heeft gehoord. Zij had migraine, en ik?
Ik sliep er dwars doorheen...
