Dat boze stemmetje

Best Boze,

   We hebben vaak gesproken over jouw Stem.

De stem in jouw hoofd, die jou aanspreekt op je Belachelijk Gedrag.

De stem die jou straft, waardoor je vervolgens jezelf - en dus je omgeving - gaat straffen.

Ik heb het er altijd op gehouden, dat dit een restant is van jouw Christelijke Moraal.

De Boze Stem van onze Wrakende God.

   Ik heb het dan ook altijd bedekt met de Mantel der Liefde; eigenlijk een beetje, zoals Jezus deed.

Zo van: "Let maar niet op mijn Strenge Vader; Hij bedoelt het niet zo Kwaad."

Ik heb je dan ook voorgehouden, dat je niet meer naar die Boze Stem moet luisteren; je bent immers een goed mens. Laat die Boze Stem maar praten, jij hebt gelijk; of woorden van gelijke strekking.

Die bozerik is jouw vijand, heb ik altijd gedacht; de zwarte kant van de medaille van B.

Ik zie mij genoodzaakt, een en ander te nuanceren.

   Via de zoveelste Openbaring, vers nummer zoveel, is tot mij gekomen dat wij allen beschikken over een Boze Stem. Dat is niet noodzakelijkerwijs de Stem van God; ik kan het weten, want ik geloof helemaal niet in God.

Het is ook niet uitsluitend de Stem van ons Geweten, al denk jij soms van wel.

Al doe je vaak domme dingen, je bent en blijft een goed mens.

   Een mooie uitspraak in dat verband is: "The Devil doesn't exist. It's God, when He's drunk.", toegeschreven aan Tom Waits; wie anders?

   Bij mijzelf manifesteert de Boze Stem zich - ik wist niet, dat ik het in mij had - als ik een bozig stukje schrijf.

Jij wist het misschien al, maar voor mij is dat een recente ontdekking; eigenlijk pas sinds gisteren.

Ik ben sterk geneigd deze Stem te volgen; zie mijn Blog, en talloze voorbeelden in onze conversaties.

Mijn Boze Stem wordt gedreven door - al dan niet vermeend - onrecht, in mijn observaties.

   Nu is er natuurlijk een hoop onrecht, en dus mag mijn bozerikje luid spreken.

Ik hoor hem graag, en ik verspreid zijn boodschap met evenveel graagte.

Het is in feite de zwarte kant van mijn medaille.

Het is niet mijn geweten, dat spreekt - al dacht ik dat altijd - maar het is de stem van mijn beperkingen.
Het is de stem van mijn ongebreidelde Onmacht.

   Net als bij jou, is deze booswicht mijn vijand.

Maar wij moeten wel naar hem blijven luisteren.

Always keep your enemies close.

Ron