Essay: Is het leven kankerverwekkend?

Het is een filosofische overweging, maar daarom niet minder waar: van leven ga je dood.

Leven is niets meer of minder, dan een proces van doodgaan.

Daar begint het leven al mee, zodra het ontstaat; zodra je geboren bent, begin je al (af) te sterven. Dit is het leven, zoals het bedoeld is; ook gezond leven wordt uiteindelijk ziek, en zal sterven. Sommige vlinders leven 1 dag - om zich voort te planten - en sommige levensvormen, halen de 100 zonder zich voort te planten. Ongebruikt retour, heet dat dan.

Niet alleen voor mensen, maar ook voor dieren, planten, en alle denkbare organismen is dat het geval.

   In dat licht bezien, is een ziekte - al dan niet erfelijk - niets anders dan een bijverschijnsel van het leven. En de dood is - alsdus beschouwd - een eindresultaat van het leven.

Hoe dit resultaat bereikt wordt, is van geen enkel belang; gezonde mensen kunnen binnen een ogenblik sterven (afgezien van een ongeval), en zieke mensen kunnen jarenlang liggen wegteren in een ziekbed.

Het leven maakt hier geen enkel onderscheid; er is geen sprake van willekeur, het gebeurt gewoon.

   Wij mensen denken ons leven te kunnen oprekken, door af te zien van zgn. slechte gewoonten. Roken, alcohol, verkeerd voedsel, gebrek aan lichaamsbeweging, (hierdoor) overgewicht, teveel zonlicht; het zou allemaal van invloed zijn op onze gezondheid.

De medische wetenschap, de voedsel-industrie, de farmaceutische industrie, en de zorg-sector hebben hier een dagtaak aan; gelukkig maar, anders zaten zij zonder werk.

   Kanker is nu aangewezen als doodsoorzaak nummer 1 (met stip) onder mensen.

Ik vind dit op zich geen schokkende conclusie; ook onder honden, katten, cavia's, konijnen, paarden, en pony's, is kanker de belangrijkste doodsoorzaak.

Dierenartsen zijn het erover eens, dat dit wordt veroorzaakt door de 'liefdevolle verzorging'; hierdoor worden onze hartelapjes steeds ouder, en wordt kanker onvermijdelijk. (Bron: Nederlands Kankerfonds voor Dieren !!!)

Daarnaast worden - de meeste - huisdieren natuurlijk schandelijk verwend.

Ook onder honden is kanker tegenwoordig de belangrijkste doodsoorzaak; wij mensen moeten dus niet denken, dat we speciaal zijn.

  Ik wil maar zeggen: als zelfs dieren kanker kunnen krijgen, waar maken mensen zich dan druk over?

Heeft er ooit iemand een hond zien roken, of alcohol drinken? Krijgen dieren slecht voedsel? Kunnen wij (huis)dieren serieus betichten van te weinig lichaamsbeweging, of een overmaat aan zonnebaden?

Krijgen wilde dieren soms geen kanker, ondanks het feit dat ze achter hun voedsel aan moeten rennen? Kunnen planten kanker krijgen, als ze de hele dag in de zon staan?

Er is vermoedelijk een aantal criticasters te vinden, die dit wensen te bevestigen; maar ik geloof er geen snars van.

   De definitie van kanker is het fenomeen van ongecontroleerde celdeling; het is dus niet zo, dat kanker ergens vandaan komt, het is er gewoon. De cellen van alle organismen delen zich continu; zo kunnen organismen groeien en evolueren.

Om een plastisch voorbeeld te noemen: van een embryo, of een zaadje, naar een volwassen exemplaar van wat voor specimen dan ook, is een gigantische operatie.

Hierbij vinden mutaties plaats, die de wetenschap tot op de dag van vandaag nog nauwelijks kan bevatten, laat staan verklaren.

   Ik geloof zeker, dat kanker erfelijk kan zijn; dit zijn de spreekwoordelijke rotte appelen in de mand. Erfelijkheid speelt zeker een rol bij zaken als vroegtijdige kaalheid, of de bevattelijkheid voor bepaalde afwijkingen en ziektes, maar bij iets als kanker is dit een open deur. We worden allemaal met die optie geboren.

Ik weiger te geloven, dat kanker kan worden veroorzaakt, dan wel opgeroepen; nogmaals: celdeling is er gewoon, en ieder zoogdier loopt de kans dat dit tot kanker leidt.

Kanker is een degeneratief verschijnsel, in alle organismen aanwezig, en is als zodanig niet te voorkomen.
Kanker is net zo algemeen, als ongewenste haargroei - op ongewenste plekken - op gevorderde leeftijd, ouderdomsvlekken, reumatiek, vroegtijdige kaalheid, impotentie, en ga zo nog maar even door.

   Blijft natuurlijk de vraag: kunnen we kanker remmen - als in niet bevorderen - of kunnen we het niet gewoon bestrijden?

   Een ieder, die het bovenstaande goed heeft begrepen, zal zeggen van niet.

Met kanker zullen we gewoon moeten leren leven.

Dat is niet diep filosofisch, dat is gewoon een feit van het leven.

   Het bestrijden van kanker is duur, en zinloos; daarnaast is het een mensonterende lijdensweg, via chemo-therapie, levensgevaarlijke straling, dan wel het wegsnijden van al dan niet (on)gewenst weefsel; hersendelen, borsten, ledematen, longdelen, etc.

De medische wetenschap, en alles wat er achter hangt, doet hiermee goede zaken; tot dusver zonder enig resultaat.

Ons leven mag dan worden verlengd, de kanker blijft.

   Blijft de vraag, of kanker kan worden geremd. Of dat de bevordering hiervan op zijn minst kan worden voorkomen.

Hebben wij hier invloed op? Ik geloof van niet, als verstokt roker en alcoholist.
Het is een bewezen feit, dat rokers die - tijdig, voor hun dood - stoppen weer 'schone longen' krijgen; daarnaast ziet de door kanker aangetaste long van een niet-roker, er hetzelfde uit als die van een roker.
Voor zogeheten alcoholisten geldt hetzelfde; de lever herstelt zich, en alle kapot gezopen hersencellen herstellen zich beter dan ooit. Ons lichaam kan dit.

   Het feit, dat kanker de belangrijkste doodsoorzaak is, is omdat het voor een celdelend organisme de meest logische doodsoorzaak is.

Kanker is het signaal, dat het organisme uitgeput is; de natuur heeft bedacht, dat dit een snelle dood veroorzaakt.
Het lijden, dat hiermee gepaard gaat, is effectief te bestrijden met morfine; verslaving is een optie, naast euthanasie. Genezing helaas niet.

   Wie zijn wij, dat we daaraan iets denken te kunnen veranderen?

De kunst - en wellicht zelfs de zin - van het leven is doodgaan, voor je kanker krijgt; als het even kan. Kanker is geen ziekte, kanker is de aankondiging van het onvermijdelijke einde. Er bestaat niet zoiets als kankerverwekkend, en daarnaast kun je er niet van genezen. Bij de bestrijding van kanker, is het middel vaak erger dan de kwaal.


   Genoeg over kanker; we laten ons niet bang maken.


   Ik durf zelfs te beweren, dat mensen met een relatief ongezonde levensstijl een grotere kans hebben, om te overleven. Zij bouwen niet alleen een resistenter lichaam, maar ook een sterkere geest; zij hebben geen angst om te sterven.
Zij maken de grootste kans om aan kanker te ontkomen; zij maken het meeste van hun leven. De groep kanker-patiënten die het alsnog overleeft, behoort waarschijnlijk tot deze groep.


   Het hebben van een gezonde levensstijl is belastender, dan gewoon erop los leven.
Nog los van sportblessures - jaarlijks een grote kostenpost - is het fenomeen van voedings-deficiëntie - het gevolg van al te gezonde voeding - ook een groot probleem.
Veel gevallen van maagkanker zijn terug te voeren op een overdaad aan groente-consumptie; vooral die gezonde - liefst ongeschilde, alleen afborstelen - rauwkost is een grote boosdoener.
Dit alles nog los van bestrijdingsmiddelen. Mensen zijn geen knaagdieren; daarnaast is een overdaad aan rauwe groenten zelfs schadelijk voor knaagdieren.
Zelfs koeien en schapen gedijen niet, op enkel gras. Zelfs herbivoren eten dierlijk voedsel.


   Het afzien van het gebruik van vlees, vis, of zuivel, is niet alleen kwalijk vanwege het gebrek aan noodzakelijke ei-witten - dat kun je niet compenseren met soja - het is ook erg ongezond.
Het massaal afzien van het gebruik van zout (smaakmaker, maar ook garingsmiddel en vochtbinder in ons lichaam) en suikers (smaakmaker, maar ook koolstofbinder en spierversterker) is een dwaling van ongekend formaat.
Dat een overmaat het gebruik van zout zou leiden tot verhoogde bloeddruk, of suiker tot diabetes, is een fabel opgeroepen door de medische wetenschap.


   Wij mensen zijn omnivoor, wij zijn alles-eters; wij kunnen dan ook niet denken, dat wij zonder meer ons dieet rigoureus kunnen wijzigen, op eigen gelegenheid.
Of het gezond is om 'gekweekt' vlees te eten, is geen issue; het is nog altijd beter, dan geen vlees eten; vlees bevat noodzakelijke bouwstoffen voor ons lichaam.
Dat wij hierbij allerlei ongewenste stoffen binnenkrijgen, is een zaak voor de voedselindustrie.

Of is dit junkie-talk? Heb ik gedronken? Heb ik geblowd? U mag het zeggen.